Nie jest to debiut Dominika Kowalczyka aka Wolframa. Szczęśliwcy mieli okazję posłuchać limitowanej edycji 3 małych krążków CD-R zatytułowanej "Projekt Drei". Na "Mind Locations" Wolfram zdążył się rozwinąć i - jak dla mnie - stworzył coś znacznie bardziej interesującego niż elektromechaniczne zlepy z poprzednich trzycalowych płytek. To płyta znacznie bardziej wysublimowana, delikatna, osobista. Jej tematem przewodnim jest miasto - nie tylko Warszawa, której przesterowana twarz patrzy na nas z okładki. Miasto może inspirować nie tylko monstrualną gęstością zaludnienia, monumentalną zabudową, lecz również sennym klimatem, gdy puste ulice budzą się nad ranem ze snu. Nie jestem pewien, czy Wolfram miał właśnie to na myśli, ale na mnie "Mind Locations" podziałało właśnie w ten sposób, przywołując klimat pogrążonych w nocy opuszczonych ulic i traktów. Miasto Wolframa nie jest jednak do końca przystępne i sielskie. W rzeczywistości senny duch ulic pogrążonych we śnie bywa mroczny i niepokojący. Akustyczne miejskie sample zostają rozciągnięte, przeobrażają się w obrazy miasta autystycznego, głuchego, ślepego, jakby piwniczny mrok wylał się na parki i skwery. Dominuje więc senność groźna, senność na granicy jawy i koszmaru - ale nie koszmarku darkambientowego rytuału. Wolfram jest zbyt niejednoznaczny, by wrzucić go do wora z neopogańskimi rytuałami. Mrok nie musi być na zawsze wpisany w runy, pentagramy i opuszczone gotyckie kościoły, prawda? Niepokojący mrok "Mind Locations" jest bliższy "Consumed" Plastikmana, niż Cold Meat Industry. Bardziej klaustrofobiczny, mniej ckliwy i pompatyczny, bardziej sugestywny. Płyta, którą warto i trzeba mieć, choćby dlatego, by zobaczyć, jak wygląda miasto gdy smacznie sobie śpimy. Bezkonkurencyjne. Kamil Antosiewicz (www.terra.pl) 2002

Kiedyś muzycznym odzwierciedleniem miejskich atawizmów było Velvet Underground. Dziś w tej roli sprawdza się breakbeat i techno. Mroczne, głębokie, surowe techno Wolframa znakomicie oddaje stan ducha mieszkańca ponurych metropolii Europy Wschodniej. Jeśli dodać do tego, że swój indywidualny pierwiastek odcisnął Wolfram w tradycji wyznaczonej przez Basic Channel, Plastikmana i Gas, to jasne, iż mamy tu jedną z najlepszych w tym roku polskich płyt z nową elektroniką. [rak] | AKTIVIST! | nr 29 | październik 2001

Mind Locations is a perfect underground album - stimulated by subterranean transport it combines field recordings, production manipulation and recordings to create a spell-binding sound, that opens with 'In' a short building piece of train arrival. Straight into 'Plan' with low drone, high soft whoosh - a spear shaking that sounds like a slumbering giant - with some electric crackles: a beat grows under and it builds to an active climax and fades. A site recording in 'Shibuya' of talking and trains becomes a slow tonal music with under-rumbles, fades and develops as an ear-to-ear crackle and fascinating backwards sounds before returning to the station. We are pulling into 'Coburn' at the opening of this long piece: joined by high resonant tones like a glassophone, clickyticks jumping through, more site recordings: a banging ringing erupts, harsh edged, scraping: a transition to a drone and burring, more voices deep behind, pulses, crackles that sound like lost messages, a melancholy end of field recordings, including some singing. Backward tones and a tinkly keyboard in 'Fastbackward' and into 'Player' that builds layers of looping - a complex crackle, reverbed tone, percussion, voices over, a high strangled bagpipe tone building to a dense noisiness rolling to 'Out' another short piece of field recording - people moving, talking, the echoes, rumbling. Then finally 'Tranquilizer' continues 'out' but seems to loop parts of the recording, manipulating it and putting chimey music over to a rhythmically musical effect. Dense dark dramatic and highly enjoyable. Jeremy Keens, Ampersand Etcetera, Vol. 2002.11 Poland Special

Follow Wolfram (an undisclosed Neurobot member) through the streets and subway networks of various European/Asian cities, reinterpreting his experiences as deep musical outings which were "recorded during mind trips"... accordingly, expect altered perceptions and plenty of opaque drones, electrical accents, occasional disembodied voices and a generally subterranean mood of exploration. 14-minute shibuya ripples and warbles enigmatically, possibly on processed electric guitar waves? Lightly industrial textures resonate and thrum into coburn (16:47) growing harsher as tiny squawls erupt. The tableau shifts seamlessly into other regions including slow bell-like tolling, grumbly machine cycles and more quiet percolations of unknown powers. Nicely handled explorations get a B. A limited-edition on the Polish Polycephal label. David J Opdyke / www.ambientrance.org / July 2002 Overviews

Another audio journey of Warsaw's sound dreamer Wolfram who, for some reasons, took a liking for various places as objects of his observations and inspirations for making imaginary sound journeys. In a way, being 'placed' in four cities: London, Tokyo, Paris and Warsaw, "Mind Locations" is a twin release for "Atol Drone". This time, it is the underground life in subways that Wolfram has focused on but I cannot truly say what makes it sonically different from his actual walking around a Polynesian atoll inaccessible to visitors. The novelty is the samples from a Tokyo street, or subway trains, but I'm of opinion it is a bad match because the release's aim doesn't seem to reconstruct the sound environments of visited locations, so what's the point? Take it as secondariness in terms of progress, but give it a chance for the sake of good music! The beauty of "Mind Locations" originates in the same source that "Atole Drone" does - simply, Wolfram tells stories! The texturally rich tracks also include lots of odds and ends owing to which you can't just put the album down to the role of background music. There are plenty of droning tunes and glitches, backwards-played sounds and winding tunnels. Soundscapes full of suspense, reminding of the manner of early Zoviet France, Robert Rich with subtle glance at electronica innovators of Morr Music label. Krzysztof Sadza / eld rich palmer issue 11 / February 2003 / reviews, section 7

albumy solowe / solo albums

SCHOWAJ / HIDE